Jaren geleden ging ik met een boswachter van Landschap Overijssel op excursie op de zuidelijke helling van de Lemelerberg. Met hem mochten we natuurlijk buiten de gebaande wegen door het landschap struinen. Hij nam ons mee naar een vochtig dal waarin ‘de zeldzame zonnedauw’ te zien was. Opwinding alom, althans bij mij wel, want ik had die vleesetende plant nog nooit gezien. Nu klinkt dat heftiger dan het in werkelijkheid is, maar inderdaad daar zagen we een paar exemplaren…
In ‘ons’ natuurgebied staan er enkele honderden. Het ziet er rood van! Niet heel zeldzaam dus hier, maar het blijft een bijzonder plantje. Vooral op de schrale afgegraven bodem pioniert de zonnedauw: geen voedingsstoffen in de bodem? Dan maar uit de lucht vangen, die eiwitten!
De moeraswolfsklauw is een onooglijk klein, sporenplantje.
En dan nog, ontdekt door een van onze gasten, de eerste orchidee! Gezien de gevlekte bladeren denken we aan de gevlekte orchis, maar het zou ook de rietorchis kunnen zijn. Dat gaan we nog aan een deskundige vragen.
